Futrzaki i trzydzieścioro sześcioro dzieci czyli jak postradałam zmysły.



Cztery metry bieżące brązowych kłaczków powtykanych we włókna gęstej siatki włochatego polaru, porządna paka silikonowych sprężynek uwikłanych w gęstwinę puszystych chmurek, setki metrów nici, 72 łatki z filcu, 72 futrzastych uszek, 144 łapki i nóżki, 18 godzin ciągłej pracy przy maszynie, wieczory planowania, obliczania, wymyślania, kilkanaście tysięcy wkłuć igły, i najważniejsze 36 dziecięcych nosków wtulających się w futrzastych przyjaciół, 360 paluszków upychających  dzielnie silikonowe kulki i uśmiechy na okrągło. 
To był kawał dobrej roboty, liczne wyrzeczenia i poświęcenie ale warto było bo zajęcia w przedszkolu swoich dzieci można prowadzić tylko raz w życiu i udało się. 
Nie mam zdjęć bo moje ręce były wyjątkowo mocno zajęte w tym czasie ale został wyraźny ślad mojego/ naszego zajęcia: 36 zadowolonych dzieci a wśród nich moje kochane dwa zuchy bez których nie byłoby całego zamieszania. 
Jest jeszcze krótka, filmowa relacja :-))) Zapraszam.




Share:

10 komentarze

  1. Genialny pomysł, wspaniałe misie i mnóstwo radości!!! Filmik doskonale pokazuje to wszystko i jeszcze więcej:) Gratuluję ♥

    OdpowiedzUsuń
  2. Fantastyczny pomysł a dzieciaki jakie ucieszone,że miały swój wkład w "robienie" swojego własnego misia!
    :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Aaaaw, jakie urocze i pozytywne:) wielkie gratulacje, bo a) szycie na skalę masową to jakaś masakra b) to wszystko takie słodkie, że po całym dniu kwaśnej minki udało Ci się wywołać u mnie taki niemożliwy do powstrzymania uśmiech:) za każdym razem nadziwić się nie mogę jak fajnie potrafią cieszyć się dzieciaki.


    No i czemu jakoś mnie wcale nie dziwi, że przedszkole Twoich maluchów nazywa się domek elfów?:D

    OdpowiedzUsuń
  4. Wow, usłyszeć o tym a zobaczyć na filmiku to jednak nie to samo. Takie słodkie minki, taka radość 😊

    OdpowiedzUsuń
  5. Uwielbiam takie zajęcia :) A dzieciaki tym bardziej :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Cudne misie, i filmik też. Warto było:))))

    OdpowiedzUsuń
  7. FANTASTYCZNIE! Chyba najważniejszy pluszak w życiu tych dzieci :) Gratulacje dla Ciebie, że podołałaś zadaniu, ale było warto z tego co widać :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Jestem pod wrażeniem ... kapitalny pomysł ... radość dzieciaków bezcenna:)

    OdpowiedzUsuń
  9. Ale czad! Dzieciaki mialy z tego prawdziwa radoche! Mozesz byc z siebie dumna: nic nie daje takiej satysfakcji jak wywolanie radosci i usmiechu u dziecka!

    OdpowiedzUsuń
  10. wow podziwiam - no to mieliście/miałaś

    suuuper

    OdpowiedzUsuń

Twoje słowa karmią mojego bloga. Dziękuję!