Uszyłam lalkę. Dla kogoś małego. Dla takiej małej dziewczynki, która ledwo skończyła roczek. Jeśli los będzie łaskawy dla lali i jej właścicielki może to być niesamowita pamiątka z dzieciństwa. Podobną lalkę chciałam już uszyć dawno temu dla mojej córki. Ona jednak zafascynowana żółwiami ninja i wszystkimi ulubionymi zajęciami starszego brata, z którym wspólnie rozbudzają swoje pasje (piłka nożna, zapasy, wojsko) nie chciała słuchać o żadnej lalce ani o niczym co jest dziewczęce. Szczęśliwym trafem lubiła sukienki i spódniczki ale broń Boże różowe, z kokardkami czy falbankami. Bluzeczki i koszulki absolutnie bez nadrukowanych słodkich dziewczynek lub wyżej wymienionych ozdóbek. Światopogląd Estery lub raczej lalkopogląd odmienił się w trakcie powstawania rudowłosej, szmacianej panienki. Estera już na widok samego poskładanego do całości ciała zapałała sympatią i zdecydowanie oznajmiła (wielokrotnie), że też taką chce. 

Szmacianka (prawie jak szlachcianka) mierzy około 55 centymetrów. Pracowałam nad nią dość długo bo chyba trzy tygodnie (oczywiście z przerwami na odsapnięcie i zmianę klimatu) Najwięcej czasu zajęło mi zrobienie włosów. Niestety nie znalazłam odpowiednich, gotowych włosów w polskiej sieci więc postawiłam na bawełnę jednak, jeśli ktoś ma jakieś doświadczenie w tej dziedzinie z chęcią posłucham rad jak również odwiedzę polecane sklepy.